Yeni araştırma! Vejetaryenler et yiyenlere göre daha depresif oluyor!
Brezilya'da yapılan anket verilerine göre yeni bir araştırmada vejetaryenlerin et yiyenlere göre 2 kat daha depresif olduğu ortaya çıktı!
Araştırma için kişilerin kalori tüketimi, protein alım oranı, mineral ve vitamin alımı, gibi çok çeşitli parametreler dikkate alınmıştır.
DEPRESYONUN ASIL NEDENİ SOSYAL ETKENLER
Araştırmada önemli faktör ise vejetaryenlerin diyetlerinde uygulanan besin tüketimi depresyonun asıl nedeni değil. Depresyonun asıl nedeni kişinin maruz kaldığı negatif düşünceler ve duygu durumları.
HAFİF VE ORTA ŞİDDETTE GÖRÜLÜYOR
Depresyon karamsar düşünceler olarak tanımlansa da aslında düzeyleri olan bir psikolojik duygu durumudur. Hafif ile orta şiddette depresyonu olan kişilerde semptomlar belirsiz seyredebilir.
Araştırmada hafif ve orta düzeyde depresyonu olan kişiler belirsiz durumlarda kendi sonuçları hakkında daha gerçekçi yaklaşımlar sergilemiş ve bu yaklaşımları doğru değerlendirilmiştir.
Vejetaryen diyet uygulayanlar bireysel olarak hayvanlara karşı ne kadar duyarlı davranıp kendilerini kaygısız hissettirmeyi başarsalar da, etten vazgeçmek bazen diğer faktörlerden dolayı mutsuzluğa yol açabiliyor.
OLUMSUZ YÖNDE ETKİ GÖRÜYORLAR
Örnek olarak vejetaryen olmak kişinin çevresinde yer alan kişilerle ilişkisini ve sosyal etkinliklerini etkileyebiliyor. Bazı durumlarda alay konusu olmak ve dışlanmak yine olumsuz etkilere yol açabiliyor.
Brezilya’da yapılan bu araştırmada depresyon ve vejetaryenlik bağlantısında yer alan etkenlerde kadınların erkeklere göre depresyona daha yatkın olduğu ortaya çıkmıştır.
Araştırma sonucunda vejetaryenlerin et tüketmedikleri için çevrelerinde yaşadıkları sorunlardan ötürü hafif ve orta düzeyde depresyon yaşayabildiklerine varılmıştır.
Ancak vejetaryenlik dışında bir insanın maddi durum ve yaşam tarzı tercihleri nasıl olursa olsun, et tüketmediği için depresif dönemleri daha sık geçirebildiği de araştırma sonucunda verilmiştir. Elbette verilerin net bir biçimde aydınlatılması için daha faza çalışmaya ihtiyaç vardır.
Bu çalışma “ Journal of Affective Disorders” dergisinde yayınlanmıştır.
