Berliner'in bizdeki tatlı hikayesi

HERKESE merhabalar... Göç ve gurbet, çok yönlü etkileri olan bir konu. 1950’li yılların sonlarında Almanya’ya çalışmaya giden insanlarımız hiç bilmedikleri bir dünyayla baş başa kaldılar, zamanla yaşayarak öğrendiler. Diline, kültürüne, yaşam şekline yabancı olduğunuz bir dünyada önce kendinize en tanıdık olana yaklaşırsınız. Mesela sıcak bir ekmek, farklı dokunuşları ve çeşitleri olsa da her yerde ekmektir. Çörek, makarna, kek gibi gıdalar da öyledir. İçinde ne var diye çok fazla soru sormanıza da gerek kalmaz. Neticede biz hamur seven, hamurlu tatlıları da yoğun tüketen bir milletiz. Kahvaltılarımızda tatlıyla, tuzluyla bayıla bayıla yediğimiz bir “pişi” gerçeğimiz var. Belki de o nedenle Berliner orijinal adıyla Krapfen bizde de çok sevildi. Göç elbette karşılıklı kültür aktarımını da beraberinde getirir. Hem etkilenir, hem etkilersiniz. Yaşı uygun olanlar hatırlar, yazın tatile gelen akrabalarımız kahve, çikolata, şampuan getirirdi. Hemen yurt dışından geleni görmeye giderdik. Sohbet hep vatan özlemi ve oradaki hayat tarzıyla ilgili olurdu. Almanya’nın trafiği, kuralcılığı, çalışma saatleri, yemek alışkanlıkları filan diye uzar giderdi. Bir taraftan onları dinlerken bir taraftan da en büyük merakımız acaba bize ne getirdi konusuydu. Bir an önce vakit geçse kalksak da hediyemizi alsak diye düşünürdük. Büyükler, “Ay ne zahmet ettiniz, ne gerek vardı” diyerek alır, çocuklar sonraki gün çikolatayla mahallede hava atardı. Her şeyin “az” olması ve kolay elde edilememesi değerini yükseltirdi elbette. Birkaç gün geçtikten sonra akrabalara iade-i ziyaret faslı başlardı. Bugün Ayşe Yenge çaya davet eder. Sonraki gün Müzeyyen Hala’ya yemeğe gidilir. İşte bu ziyaretlerde bazen tatile gelen teyzeler mutfağa girip de biz çocukların meraklı bakışları arasında, orada öğrendikleri sosyetik lezzetleri yaparlardı. Bazılarını pek beğenmez, bazılarına bayılırdık. Annelerimizden meraklı olanlar da tarifleri alıp yapmaya devam ettiler. Pankek, krep, muffin (o zamanki adıyla kağıtlı kek) sonradan girdi hayatımıza. Berliner de sevilenler arasında oldu.

Çocukların vazgeçilmezi

BİR çocuğun kolay kolay hayır diyemeyeceği bir tatlı Berliner... Usulüne uygun yaparsanız yağ çekmez. Yeni kızardığı zaman nefis ama birkaç saat beklese de bayatlamıyor. İçine çikolata dolduranlar var, mis gibi meyve kokan bir marmelat da çok yakışıyor. Erik, ayva, kuşburnu artık hangisi varsa kullanabilirsiniz. Tombik hamurunuz kızardığı zaman ortada ince beyaz bir çizgi kalmalı. Özetle ne az ne de çok fazla yağ koymak lazım kızartma tavasına. Tatlı mı tatlı bir Alman Çöreği Berliner...

MALZEMELER

- 100 gr tereyağı

- 3 yumurta (büyükse 2))

- 1 su bardağı süt (200 gr)

- 1 yaş maya

- 3 yemek kaşığı toz şeker

- 4 su bardağı kadar un (hamur kulak memesi kıvamında olacak, azar azar katıp eksik gelirse ekleyebilirsiniz)

- Kızartmak için sıvı yağ

- Berlinerleri bulamak için toz şeker veya pudra şekeri

- Herhangi bir marmelat

YAPILIŞI

MAYAYI ılık sütte eritin. Yumuşamış tereyağı ve şekeri ayrı bir kapta karıştırın. Mayalı sütü ve yağ-şeker karışımını bir araya getirip karıştırın. Yumurtaları ekleyin. Azar azar un ekleyerek kulak memesi yumuşaklığında bir hamur yoğurun. Üzerini temiz bir bezle kapatıp 20-30 dakika kadar dinlendirin. Dinlenen hamuru cevizden biraz büyük bezelere ayırıp, yuvarlayın. Bezeleri yağlı kağıt serilmiş ve çok az unlanmış tepsiye dizin. Üzerini temiz bir mutfak havlusuyla kapatın. 20 dakika kadar mayalanması için bekletin. Sıvı yağı tavaya alın. Isınınca ateşi biraz azaltın. Hamurları arkalı önlü kızartın. Kağıt havlu üzerine kızaran Berlinerleri alın. Biraz ılınması bekleyin. Krema sıkacağı yardımıyla içlerine istediğiniz herhangi bir marmelat doldurun. Toz şekere veya pudra şekerine bulayın.

Mutfakla ilgili sormak istediğiniz her soru, göndereceğiniz farklı yemek tarifleri için mail adresimden ve İnstagram Asuman Kerkez, Facebook Tenceretv, Asuman Kerkez ulaşabilirsiniz. Youtube kanalım Tencere.tv&Asu’nun Mutfağı ‘nda videolar sizi bekliyor...