Karşıyaka'nın çocukları
35.5 derler ona. İzmir’in kavakları kadar şarkılara konu olmasa da, şehrin öbür yakasıyla zaman zaman didişse de, özeldir Karşıyaka... Delidir Karşıyaka insanı, “cesaret” göbek adı, “aykırı” lakabıdır. Ama hangi İzmirliye sorarsanız sorun, “Onsuz bir İzmir olamaz” der. Şimdi şampiyon oldu Karşıyaka. O gün bugündür kutlamalar devam ediyor. Store’da hiçbir şey kalmamış çünkü hepsi taraftarın üstünde. Teyzelerde bile forma var. “Bu başarının arkasında yatanları Karşıyaka’ya gidip, mimarlarıyla konuşarak bir öğreneyim” dedim. Pınar Karşıyaka’nın tarihindeki 5 kupasının üçünde takımın başında olan koç Ufuk Sarıca, çocukluk arkadaşım kaptan İnanç Koç ve Fenerbahçe’yle anlaşan ve günlerdir gündemde olan takımın Amerikalısı Bobby Dixon’la buluştum.
İnanç Koç: ‘Karşıyaka’ diye yazılır ‘Basketbol’ diye okunur
Tebrikler kaptan...
Çok çok özel bir duygu. 25 yıllık bir emekten sonra Karşıyaka’nın böyle bir zafere ulaşması ve benim de bu takımın formasını hem de kaptan olarak giyiyor olmam tarif edilir bir mutluluk değil. Takım olmanın ne demek olduğunu dünyaya gösterdik biz. Örnek gösterileceğiz geleceğin basketbolcularına.
Mottonuz vardı “Bizim bir hayalimiz var” diye...
Evet koçumuzun mottosu. Belki buna kimse inanmıyordu ama bizim büyük bir hayalimiz vardı ve oldu.
Tabii hiçbir hoca “Bu sene sonunculuk bekliyorum sizden” demez. Başka bir şey olmalı...
Kesinlikle. Doğru zamanda, doğru insanlar, doğru yerde buluştu. İzmir çok gelişmiş bir şehir, Karşıyaka basketbolun çok sevildiği bir ilçe.
Öyle midir?
İnanılmaz... Maç günü sokakları görmeniz lazım. 20 bin kişiyle sahilde kutlama yaptık. 5 dakikalık yolu 4 saatte gittik. Bu ancak basketbol kültürü olan bir yerde yaşanır. “Burası Karşıyaka” diye yazılır, “Basketbol” diye okunur.
Bizim seninle farklı bir geçmişimiz var.
İzmir Çiğli Hava Lojmanları’nda komşuyduk, kardeşimle basketbol oynardın... Hep “Bir gün şampiyon olacağız ve Nazenin memlekete gelip benimle röportaj yapacak” dedim ve oldu! Aslında babalarımız gibi pilot olmak istiyordum ama babam bir gün yanıma geldi ve “Oğlum boyundan dolayı pilot olman imkânsız” dedi.
“Ben de potaya uçarım” dedin...
Aynen! 25 yıldır tutku bu spor benim için. n İsmin şu anki durumla güzel örtüşüyor... “Takım çok inançlı, ufukta kupa var” sloganını bulmuş taraftar. O kadar mutlu oldum ki... Hoş bir tesadüf diyelim.
Bobby Dixon: Sevgimiz karşılıklı
Fenerbahçe’ye şampiyonluk sonrası transferin çok olay oldu, tabii kızanlar da...
Hepimiz bu dünyada bir şekilde tutunmaya çalışıyoruz. Burada inanılmaz başarılar elde ettim. Şimdi yeni bir şeyler denemenin zamanı. Ben profesyonelim. Tabii ki her şey para değil ama Fenerbahçe’de oynamayı kim istemez? Bunun Karşıyaka sevgimle hiç alakası yok.
Taraftarlar için neler söylersin?
Bana gösterdikleri sevgiyi kelimelerle anlatamam, işin güzel tarafı gerçekten karşılıklı bir sevgi bu. Azıcık Türkçe öğrenmeye de başladım ama çok zor. Bir de bizim çocuklar bana kötü kelimeleri öğretiyorlar.
Burada favori yemeklerin ne?
Tabii ki İzmir köfte, su böreğine bayılıyorum ve Adana kebap...
Ufuk Sarıca: Oyun düzenimi taraftara göre seçtim
Bütün oyuncular “Koç öyle bir motive etti ki...” diyor. Nedir işin sırrı?
14 ayrı karakteri iyi analiz edip teker teker ikna etmek. Şimdi yeni gelen yabancılar bile bir bakışımla ne demek istediğimi anlar.
Siz hırslı ama fair play kurallarını göz ardı etmeyen bir oyuncuydunuz... Etkilenmişler mi sizden?
Benim oynadığım dönemde koçun yaptıklarını yaparsam başarı yakalayamam. Ben de bu yüzden hep içgüdülerimle, hislerimle bugünün doğrusunu bulmaya çalıştım. “Bu sistemle çabuk yorulup pes ederler” diyenler oldu. Kimseye kulak asmadım, çocuklardan da karşılığını aldım.
Dixon gidiyor...
Hizmetleri için çok teşekkür ediyorum ama gitmesi değil, gidiş şekli biraz üzdü. Biraz aceleci davrandı, onun için her şeyin en iyisini diliyorum.
Siz kaldınız. Oyuncuyken de böyleydiniz...
Mutluysam, daha fazla para kazanmak için asla yer değiştirmem. İzmir’i, havasını, insanlarını seviyorum; Çeşme’de deniz mahsulleri yemeye bayılıyorum.
Sizin taraftar herkesi alt etti vallahi... Nedir bu taraftarın sırrı?
Gerçekten böyle bir taraftar görmedim. İzmir gerçek bir basketbol şehri. Taraftar sadece bağırmıyor, basketboldan anlıyor. Tabii bu durum maçlara da yansıyor. Yeri geliyor modumuz düşünce bizi kenardan canlandırıyorlar. Oyun düzenimi de taraftara göre seçtim. Daha yavaş, garantici bir oyun kursaydım taraftar zevk almazdı. Zevkli bir basketbol oynuyoruz.
“Ufukta şampiyonluk var” diye diye yaptılar.
Aynen öyle... Bir maçtan sonra “Bizim bir hayalimiz var” demiştim. Aylarca “hashtag” oldu bu. Tişörtleri Store’da yetiştiremiyorlar.
Çarşıyı andırıyor taraftar...
Kesinlikle, onlar da çok yaratıcı ve takımı ayağa kaldırma gücü olan bir taraftar..
