Sonuna kadar yarışta

Alanyaspor-Sivasspor-Gaziantep, kısmen de Konya, Malatya ve Karagümrük takımları dışındaki 'Anadolu Takımları'mızın resmi ideolojisi "Kapan-Çık'. Bu resmi ideolijinin dizilimi 4-2-3-1. Yapısı ise şu:

Dörtlü savunmanın üçü stoper, biri atletik. Önde biri kazma mücadeleci olmak üzere 2 ön stoper daha. Onların önünde bir yetenekli, bir pır pır bir de savunmaya bek kovalamaya yarayan koşucu oyuncu. En uçta da genelde fizikli pivot.

Bu takımlar da kendi içlerinde 3'e ayrılıyor:

A- İyi kapanıp çok iyi çıkanlar. Ankaragücü mesela.

B- Kapanıp çıkamayanlar. Aybaba'nın Kayseri'si. Mesut Bakkal'dan evvelki Erzurum gibi.

C- İyi kapanıp çıkma fikriyatı olsalar da 1 gollük canı olanlar.

İşte Gençlerbirliği, o 1 gollük canı olan takımlardan. Bu takımlara 1 gol attığınızda ve 8-10 dakika skoru koruduğunuzda dağılıyorlar. Başka plan üretemiyorlar çünkü. Bu tip takımlar ancak çok iyi mücadele ettiği maçlarda puan alabiliyorlar. Bir de oyuncu performansları kötü olunca fark yiyorlar.

Diagne, 27. saniyede "Bir gollük canı olan takımlardan" biri olan Gençlerbirliği için maç zaten bitti. Belhanda'nın 2. golünde iş zaten bitti. Devre 4'lük bittiğinde kaleci Übeyd, Belhanda'ya yeni sözleşmeyi garantilemişti.

Gençlerbirliği'nin yedek kalecisi; kalesine doğru vurulan toplardan sadece birinde ayağına çarpmak suretiyle engelleyebildi. Genç ve scoutların listesindeki stoper Arda, bu maçtan sonra listelerden çıkmıştır.

Galatasaray, bu tip takımlara karşı genelde sürpriz sonuçlar almaması ile bilinir. Antalya maçı gibi kazalar sezonda 1 kez olur. Yoksa "kapan - çık" ya da "kapan-çıkama" ve dahi 1 gollük canı olan takımlara genelde acımıyorlar. Bu maçı 45'te bitirdiler. 2. devre aktif dinlenme yapıp salı günkü kupa ve hafta sonundaki Beşiktaş derbisi için boşa benzin yakmadılar. Kerem Aktürkoğlu iyi bir kontra silahı. Muslera-Seri-Onyekuru ve olursa bir de forvet takviyesi ile ama önemlisi bu tip takımlara karşı genelde sürpriz yaşamama kültürü ile Galatasaray şampiyonluk yarışında sonuna kadar yürür.