Don't worry, be happy*

Bobby McFerrin’in *"Endişeyi bırak mutlu ol" diyen şarkısı 1988 yılının eylül ayında piyasaya çıkmıştı. Çok popüler oldu ilk önce Billboard Hot100 listesine 88’inci sıradan girdi. Daha sonra Cocktail filminde de kullanınca şarkı aynı listedeki bir numarada olan Guns N’ Roses grubunun ‘Sweet Child of Mine’ şarkısını yerinden ederek listenin bir numarasına yerleşti.

Neşeli, insanın içini güzel yapan bir şarkıydı. Bize dediği güzeldi ama bunu yapmanın o kadar da kolay olmadığı belliydi, yani endişelenmeyi bırakıp mutlu olma tavsiyesini tutabilmek kadar da kolay değildi.

Ancak şarkı popüler olduktan 32 yıl sonra Türklerin bu tavsiyeye uyabildikleri ortaya çıktı.

TÜİK’in (Türkiye İstatistik Enstitüsü) yaptığı Türkiye’de Mutluluk Endeksi çalışmasına göre Türklerin öyle kolayca mutsuz olabilmelerinin nerdeyse imkansız olduğu ortaya çıktı.

Düşünsenize 2019 verilerine göre Türkiye’deki yaşam memnuniyeti oranı yüzde 58’miş.

Bence bu modern zamanların bir mucizesi olmalı. Çünkü yaşadığımız bunca olaya, karışıklığa, çevremizdeki savaşlara, ekonomik/sosyal sorunlara rağmen bir halkın kendisini bu düzeyde mutlu tutabilmesi kesinlikle hayret verici.

Bir önceki yıla göre endekste sadece 3 puanlık düşüş olabilmiş. Bu da Türk insanının efsane düzeyde bir dayanaklığı olduğunu da gösteriyor.

Mucizeyi daha da büyüten yön çalışmaya göre bu ülkede kadınların erkeklerden daha mutlu olduklarıydı.

Kadında mutluluk oranı yüzde 62.4 verilmiş erkek için ise bu yüzde 53.6 da kalmış.

Yaşadığımız ülkede kadınlara bu kadar mutsuzluk verebilen erkeklerin neden hala kendilerini onlardan daha az mutlu hissettikleri ve kadınların bu erkeklere rağmen neden mutlu kalabildiği de meçhul ve açıklanmaya muhtaç.

Çalışmada bir de benim kesinlikle itiraz ettiğim nokta da var. Deniliyor ki evliler daha muyluymuş! Evli kadınlarda mutluluk oranı yüzde 65.2’ymiş evli erkekte ise oranı yüzde 55.7'de.

İşin bu yönüne iki birbirine bağlı itirazım var.

1- Evliliğin insanları mutlu edebilmesine genelde imkan yoktur.

2- Kadınların evlendiklerinde mutlu oldukları ise kesinlikle doğru değildir. Bu ancak belki ilk 3 ay için olabilir ama sonrası için katiyen değil.

Çalışmada ilginç bir tespit de var. Deniliyor ki 'okul bitirmeyenler daha mutluymuş' yani 'don’t worry be happy' diyebilmek için biraz da cahil olmak gerekiyor galiba.

Çalışmada şehirlerin mutluluk düzeyleri de ölçülmüş.

Çalışmanın bu bölümünün bir daha gözden geçirilmesi gerekiyor anladığım kadarıyla.

Bir numarada yani en mutlu şehir Sinop’muş. Bunun neden böyle olduğu hakkında en ufak bir fikrim yok. Onun için yorumda bulunamayacağım sadece Sinop’un bu başarısı nedeniyle tebrik ediyorum.

10 numarada Şırnak ve 12 numarada Hakkari bulunuyor.

Şu aralar daha mutlu olacağına inanarak İstanbul’dan İzmir ve çevresine gidenlerin sayısı arttı ya, bu davranışın tamamen gereksiz olduğu da araştırma ile ortaya çıktı.

Çünkü İzmir mutlu şehirler sıralamasında 51’inci sırada. İstanbul ise 50 de bu nedenle taşınmaya filan hiç gerek yok. Eğer illa da taşınmak istiyorsanız İzmir yerine 10’uncu sırada bulunan Şırnak’a taşınılması gerekiyor bence çünkü bu çalışmadan bu sonuç çıkıyor.