Sinerjisini taştan çıkaran belediye

İSTANBUL’da, günün son ışıklarına kadar devam edecek bir fuar var. İki yıldır 25-29 Nisan tarihleri arasında düzenlenmekte olan “İnsan Kaynakları ve İstihdam Fuarı”. Fuar işgücünün taraflarını bir araya getirip tanıştırarak pek çok kişiyi aradığı işe kavuştururken, işverenlerce de beğeniliyor, çünkü “aranan elemanı” bulmak her zaman o kadar kolay olmuyor. Aklınıza “Amele pazarlarının güncellenmiş hali; burada yeni olan ne?” gibi sorular geliyorsa aceleci davranmayın derim. Zira burada beğenilmek için stant açıp bekleyen işçi değil, işveren. Bu küçük ama önemli fark, çözüm sağladığı gibi işsiz vatandaşlar adına rencide edici olabilecek çağrışımları bertaraf etmeye yetiyor. Esenler Belediyesi tarafından düzenlenen organizasyonun ilki geçen yıl yapıldı.

Bu, söz konusu belediyenin ilk ve tek istihdam konulu projesi değil. İlçedeki işsizleri meslek sahibi yapıp işe yerleştirmeyi planlayan ve bunu önemli ölçüde sağlayan ESKAM (Esenler Kariyer Merkezi) da, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından model bir uygulama olarak gösterilmişti. Düşük eğitim ve gelir grubuna mensup kadınların bir beceri ve meslek edinmesini amaçlayan KADEME (Kadını Destekleme ve Mesleki Eğitim Merkezi) ise, aynı belediye bünyesinde yürütülen ve İstanbul Kalkınma Ajansı tarafından desteklenen bir başka istihdam planı. Özeti şu: Hasta ve çocuk bakımı, ev ve ofis işlerinde yardımcı ve müstahdem olarak görev yapmayı kabul edebilecek ama gerek kendi yeterliliği ve gerekse işin güvenliği konusunda şüpheleri olan 60 kadar kadın, belediyenin bulup referans verdiği “güvenilir” işverenlerle çalışmak üzere hasta ve yaşlı bakımı, çocuk bakımı, ev ve ofis temizliği, ilkyardım, pedagoji ve güvenlik alanında eğitildiler. Üç aylık sigorta bedeli Belediye tarafından karşılanacak olan kadınların istihdam edilme safhaları halen sürüyor, proje de söz konusu istihdam çalışmalarını sürekli kılmak üzere merkeze dönüşüyor.

KADEME projesine destek amacıyla katıldığım çalışmalar boyunca birkaç kez bize eşlik eden Belediye Başkanı A. Tevfik Göksu, “Bu ilçe sınırları içinde kimse ‘Ben işsizim, iş istedim ama yetkililer bir şey yapmadı’ diyemez” diyor. İstanbul’un en kalabalık, en avantajsız, gerek gelir durumu gerek eğitim durumu bakımından listelerin en kötüsüne oynamaya alışmış ilçesi sosyalleşme, yardımlaşma, dayanışma ve istihdam konularında sinerji adresi olmaya başlamış durumda. Sadece istihdam da değil, bu ilçe sınırları içinde yaşlıları “eğlemek”, onlara yalnız olmadıklarını hissettirmek için oluşturulmuş “sohbet ekipleri” var mesela. İlk Türkçe e-kitap veritabanı olma özelliği taşıyan ve 24 saat açık olan kütüphane de bu ilçede. “Kardeş Aileler” projesini de bu vesileyle duydum. Şöyle ki, bir zengin aile bir yoksul ailenin hamiliğini üstleniyor, zengin aile yoksul ailenin kim olduğunu biliyor, durumunu izliyor; ama yoksul aile kendisine yardım edenin kim olduğunu bilmiyor. Çalışamayacak olanlara ya da iş bulana kadar yardım talep edenlere verilen para puan kartları var bir de. Bu kartlar “verişi” olmayan “alış” marketleri olan EDİM’lerde geçiyor ki, Esenler Belediyesi’ne “sosyal belediyecilik” alanında birincilik ödülü getirmiş. Ben en çok şuna takıldım: Lüks villaların rezidansların inşa edildiği birçok yerde, belediyeler “sözde” geri dönüşüme uygun materyallerin tefrik edilmesini sağlamak için üzeri özel amblemli poşetler dağıtıyor, ama yeterli sayıda dağıtmadıkları, bu işi bile beceremedikleri için, geri dönüşüme önem veren sakinler o özel çöp poşetleri için yalvarmak zorunda kalıyorlar. Öte yandan “ultra varoş” Esenler Belediyesi, bu çoğu dar gelirli ve çoğu eğitimsiz insanların oturduğu ilçenin sakinlerini daha zor bir ayrıştırma işine, yağı lavaboya dökmemeye, ayırmaya ikna ediyor. Atık yağları evlerden, işletmelerden alıp topluyor, temizlik malzemesine dönüştürüyor, belediyeye ait binaların temizlik giderlerini bu materyalden karşılayarak üzerine bir de tasarruf ediyor. Maharet imajda değil onu anladık, ama galiba eğitim düzeyinin ve zenginliğin de bu işlerle pek fazla ilgisi yok.