Konut almak çok kişisel bir karar. Projeler kendi tüketici kitlesini getirir. Trend demek için işin arkasını görmek gerekir. Kredi alımlarında yerleşmiş bir takım gerçekler var. Tüketicinin ödeyeceği taksit, gelirinin 3/1’ini aşmamalıdır. Siz yaşamanızdan taviz vermeden bunu ödeyebilmelisiniz. Kredi alırken son maliyetine bakmak çok önemlidir. Tüketicilerden alınan bazı komisyonlar var. Banka tüketiciye son maliyeti vermek zorundadır. Tüketici bu son maliyete dikkat etmelidir.
Kredi kullanımında ödeme seçeneklerini belirlerken insan hayıtındaki dönüşümler göz önüne alınmalı. Beş yılık dönüşümler insan hayatında çok önemli. Yeni yaşam alanlarında ihtiyaçlar oluyor. İnsanlar bu sürede evleniyor, iş değiştiriyorlar, kariyerleri değişiyor. Yaşam maliyetleri olumlu veya olumsuz etkileniyor.
Bankacılık açısından konut kredileri değeri artan teminatlar sınıfındadır. Fakat kısa dönemlerde iniş çıkışlar olabilir. Tüketici kendisini zenginleştiren bir şeye yatırım yapıp konut alıyor. Finansal yönden endişe duyulacak bir boyut yok. Bu iş teminata kredi vermek işidir. Ekonomide önemli bir kriz olmadığı sürece tedirgin olacak bir durum yok.
İhtiyaç sahibi tüketici dış finansmana ihtiyaç duyuyorsa, aldığı konutta onun derdi o taksiti ödeyip ödeyemeyeceğidir. Faizlerin yükselmesi tüketici kafasında risk eğilimini artırıyor. Tüketiciler eğer fiyatlarda da bir gerileme görüyorlarsa satın alma karalarına gelirlerine göre vermelidirler. Faizler düşmeye başladığında yarış kaldığı yerden devam edebilir. Tüketiciler kendi nakit akışlarına, alternatif koşullara, konfor ve yere göre karalarlarını verirler.
Önemli nüfus hareketleri oluyor. Kredi kullanımları bu harekete göre yoğunlaşıyor. Yoğunlaşan yerlerde kredi kullanımı artıyor. Tüketiciler genellikle konut alırken dış finansmana ihtiyaç duyuyorlar. Bunun için kredi kullanımı devreye giriyor.
